Dadal - w poszukiwaniu miejsca urodzenia Chingis Hana

Dzisiejszy dzien postanowilem rozpoczac leniwie. Pogoda dopisala, piekno slonce i gorac w namiocie obudzily mnie kolo 7.00 (sic!) wysiedziec w spiworze sie nie dalo, wiec go rozlorzylem na namiocie aby przewietrzyc. Wyciagnalem jedzienie, zrobilem herbate i spokojnie lezalem odpoczywajac na karimacie w sloncu. Dopiero po 12 zaczalem sie zbierac, a o 13 bylem w wiosce. Na poczatek poszedlem szukac glownej ulicy, potem zaczalem pytac o mozliwosc jazdy konno aby zobaczyc interesujace mnie miejsca, z ktorych njwazniejszym byl pomnik upamietniajacy urodzenie sie w tym miejscu Chingis Hana - wedlug podan. Nigdy tego nie potwierdzono naukowo ale prawie wszyscy Mongolowie uznaja to miejsce. Wedlug przewodnika warto jeszcze zobaczyc zrodlo i pobliskie jeziora. Pytajac ludzi w pewnym momencie podszedl do mnie mlody czlowiek i spytal po angielsku (!!) czy moze mi pomoc. Od tego momentu trzymalem sie go i razem chodzilismy, co chwile wracajac do jego sklepu wte i wewte po wiosce. Niestety konie nie beda gotowe, az do poniedzialku. Motoru nikt nie pozyczy, a rowerow tez niewiele. Ktos tam zaproponowal za 50 000 T jazde samochodem ale to dla mnie zdecydowanie za duzo. Siedzialem i czekalem, az Tootie skonczy drukowac komus zdjecia, poszlismy do knajpy popytac. Zobaczylem bialego czlowieka i zagadalem do niego. Okazal sie byc rosysjkim naukowcem na ekspedycji badajacej osadnictwo i etnografie polnocno-wscodniej czesci Mongolii. Najlepsze bylo, to ze byli oni z instytutu geograficznego z Uniwersytetu z Irkucka. Geografowie - pomyslalem czyli trafil swoj na swego. Super, posiedzielismy, pogadalismy chwile i rozeszlismy sie wymieniajac adresami i obiecujac kontakt w przyszlosci. Ponownie wrocilem do sklepu Tootie'go i ponownie siedzialem i czekalem co sie stanie. Po jaki s czasie podjechal jeep z dwojka bialych turystow, piersze co uslyszalem to jezyk wloski. Mirko z synem Dawidem sa w podrozy dookola Mongolii. Okazalo sie ze ich samochod ma popsuta pompe paliwa i co chwile auto przestaje dzialac. Po krotkiej rozmowie ustalismy, ze bedziemy sie trzymac razem z Tootim, ktory robil za tlumacza. Po paru godzinach udalo sie znalezc u kogos pompe, kierowca zostal naprawic auto, a my poszlismy zobaczyc pomnik postawiony w XX wieku upamietniajacy Chingis Chana, a potem nad pobliskie jezioro. Kiedy wrocilismy, auto juz bylo naprawione i moglismy pojechac zobaczyc slynne miejsce urodzenia Chingis Chana. Na wzgorzu ustawione kilkanasie rzedzi tworzacych swego rodzaju namiot, przepasane mnostwem niebieskich wsteg. Posrodku wielki kamien przeciety i na nim napisane w starym, pierwotnym jezyku mongolskim iskrypcja mowiaca o tym, ze w tym miejscu urodzil sie Chingis Han w XI wieku - Czlowiek Millenium. Zrobilo to na mnie duze wrazenie. Pozniej pojechalismy nad zrodlo, wedlug podan majace jakies lecznicze wlasciwosci. Czysta, lodowata woda nadajaca sie do picia, napelnilismy butelki i wrocilismy do miasta, aby chwile pozniej pojechac szukac miejsca na namiot. Mirko obiecal mi tradycyjna wloska paste i kawe. Po dluzszej jezdzie w kolko udało sie znalezc dobre miejscowke na camping. Niestety pogoda sie zepsula i rozstawialismy namioty w deszczu. Musze polecic taki namiot, ktory ma podczepiana sypialnie pod tropik, a stelaz wklada sie na zewnatrz. Dzieki temu sypialnia nie moknie jak to mialo miejsce u moich wloskich sasiadow. Na szczescie przestalo padac wiec moglismy usiasc i Mirko zaczal robic paste. Nauczyl mnie jak sie ja robi prawidlowo. Musze powiedziec, ze byl to moj najlepszy obiad do tej pory. Posiedzielismy i rozmawialsmy do polnocy, az przegonil nas nadchodzaca ulewa. Szybko poskladalismy nasze rzeczy, naczynia i poszlismy spac.

Komentarze (0)